Τυφλόμυγα

Σκουντουφλάω στα σκοτεινά. Όποια κατεύθυνση κι αν διαλέξω αποδεικνύεται αδιέξοδο. Να πάω στο Σύνταγμα/ να μην πάω στο Σύνταγμα…. Ο λαός εκλέγει τις κυβερνήσεις του κι οι κυβερνήσεις διαμορφώνουν τη νοοτροπία του λαού. Όλα ένας φαύλος κύκλος. Από πού πρέπει να αρχίσουμε τελικά;  Κι αυτοί που είναι διαφορετικοί, πώς κατάφεραν να είναι διαφορετικοί; Σε τι οφείλεται; Και πώς μπορεί η διαφορετικότητα αυτή να γίνει μεταδοτική; Πίστεψα στο καλό παράδειγμα… Χρόνια πιστεύω στο καλό παράδειγμα. Χόρτασα φάσκελα και αχαριστία. Πίστεψα και στην προπαγάνδα. Χρόνια τώρα ανάμεσα στις συνταγές για την ανακούφιση του πόνου δίνω και συνταγές πολιτικές…. Χαμένες πάνε. Δε νομίζω ότι έπεισα ποτέ κανέναν. Πίστεψα και στη δύναμη της πείνας/ τίποτα…. Όσο αδειάζουν τα στομάχια και οι τσέπες τους τόσο προσκολλούνται στους δυνατούς και υποδουλώνονται. Να πιστέψω τώρα στον ξεσηκωμό;  Χρειάζομαι κάτι πιο χειροπιαστό από έξυπνα συνθήματα. «Ουστ» φωνάζει το πλήθος. Σύμφωνοι.  Μετά με ενδιαφέρει τι θα γίνει. Όλη μας η έννοια είναι να αλλάξει ο διαχειριστής; Υπάρχει κάποιος που να υποστηρίζει ένα διαφορετικό σύστημα και ταυτόχρονα να έχει αρκετούς οπαδούς αποφασισμένους; Για τι ακριβώς πράγμα είμαστε έτοιμοι; Να φύγουν όλοι- και μετά τι; Δε λέω ότι είναι λάθος που διαμαρτύρεται ο κόσμος απλώς λέω ότι πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι. Τίποτα δε χαρίζεται- όλα κατακτούνται με κόπο. Αν ψάχνουμε μόνο έναν τρόπο να εκτονωθούμε γρήγορα όλα θα επανέλθουν στους ρυθμούς τους. Δεν ξέρω τι να πω, δεν ξέρω τι να κάνω. Μετέχω και δεν μετέχω…. Κι όλο σκουντουφλάω σε αυτό το σκοτεινό κρυφτό.

Πάντως ο καπιταλισμός θα γνωρίσει μεγάλες ήττες στα προσεχή χρόνια- ποιος το λέει; Η Λίτσα Πατέρα…. (ελπίζω να ησυχάσατε τώρα)