Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011
Πάει ο παλιός ο χρόνος....
(-Ήρθε τελικά;
-Έτσι φαίνεται.
-Ναι, νομίζω κι εγώ πως ήρθε)
Αποφύγαμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι για να μη φαίνονται οι απουσίες.
Αποφύγαμε τις οικογενειακές συγκεντρώσεις.
Εναλλακτική Πρωτοχρονιά.
Άλλωστε κατά βάθος όλοι πάντα μόνοι είμαστε, ανεξάρτητα αν προσπαθούμε να το κρύψουμε κάτω από σωρούς πολυπληθών ομάδων που ονομάζουμε σόι, ομάδα, πατρίδα κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο.
Έτσι λοιπόν φέτος αντιμετωπίσαμε τη μοναξιά μας- για μερικούς αυτό ισοδυναμεί με ανακούφιση.
Οι παρέες που κάνουμε από επιλογή είναι σίγουρα πιο ουσιαστικές από αυτές που κάνουμε κατ' ανάγκην. Μακάρι κι ο χρόνος που μπήκε έτσι διαφορετικά να αποδειχτεί το ίδιο αντισυμβατικός, αληθινός στον πυρήνα του, χωρίς κατά συνθήκην ψεύδη.
Το παζλ των μοναχικών ανθρώπων μας απέδειξε ότι η καλύτερη οικογένεια είναι οι φίλοι μας.
Ό,τι επιθυμείτε να το πάθετε αγαπημένοι μου.
Άντε και για να σας γλυκάνω, επειδή πολύ στο σοβαρό το έριξα και ακόμα δε θα έχετε χωνέψει το εορταστικό τραπέζι να σας τρατάρω μελομακάρονα από τα χεράκια των μικρών μου σεφ:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χρόνια πολλά, Θεία Θ μου, και Καλή χρονιά να έχεις. Με υγεία, αγάπη, χαμόγελο ευχαρίστησης (ενίοτε και ειρωνείας), ακαταπόνητη σκέψη, δημιουργική κριτική, κι όλη την ευαισθησία σου πάντα σε εγρήγορση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα χαίρεσαι τους μικρούς σου σεφ και να σε χαίρονται κι αυτοί. Το ίδιο κι όλοι όσους αγαπάς και σ' αγαπάνε.
Όσο για τα μελωμένα μελομακάρονα, σιγά που θα αντιστεκόμουνα στον πειρασμό. Γεια στα χέρια σας!
φάτε μάτια μελομακάρονα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΣ ΔΙΝΩ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ
ΠΑΝΠΛΟΥΤΟΙ ΝΑ ΣΤΕ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
Ηθελα να σε ρωτήσω...πως αντιμετωπίζεται η μοναξιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμως τη λύση δώσανε τα όμορφα μελομακάρονα σου....
Καλή χρονιά θεία μας....
Νερένια: Χρόνια Καλά με ποίηση και μουσική, έτσι όπως μας έχεις συνηθίσει και καλά μυαλά να παράγετε πάντα από τις τάξεις σας μήπως δούμε φως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑερόστατο: Τα στέλνουμε και με delivery
Σκρουτζάκο: Ωραία μαντινάδα!- ευχαριστώ!
Αχ Ακανόνιστη τι χορδές μου κρούεις τώρα!
(Ευτυχώς δεν αντιμετωπίζω τη μοναξιά με μελομακάρονα γιατί θα είχα γίνει σαν ντουλάπα!)
Η μοναξιά είναι τρόπος ζωής. Μαθαίνεις να την αγαπάς σιγά- σιγά, άλλωστε δεν θα σε προδώσει ποτέ! Είναι πάντα εκεί όταν τη χρειάζεσαι!
Σου εύχομαι πάντως εάν σε ενοχλεί να βρίσκεις πάντα τρόπους να την ξορκίζεις και αυτοί δεν είναι μόνο οι άλλοι άνθρωποι...