Θα προσγειωθώ ανώμαλα όπως συνήθως. Θα σπάσω τα μούτρα μου στο τζάμι της βιτρίνας που δε φαίνεται, θαμπωμένη από τα φώτα και τα χαμόγελα. Θα αγοράσω όλα τα κουτιά από το κοριτσάκι που πουλάει σπίρτα. Η πανσέληνος θα φέγγει χλωμή, σα φανάρι, ξεχασμένη στον ουρανό της αυγής. Και δε θα ξημερώνει, δε θα ξημερώνουμε, δε θα ημερώνουμε. Μου αρέσει αυτή η ατέλειωτη νύχτα, η μεγαλύτερη όλου του χρόνου. Κι ακόμα πιο πολύ μ' αρέσει η ερημιά. Όταν μόνο τ' αστέρια σιγολάμπουν τυλιγμένα στην παγωνιά και την ομίχλη. Αυτή η νύχτα, κόντρα σε όλες τις δήθεν μέρες, μου μοιάζει πιο αληθινή.
Η μεγαλύτερη νύχτα του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξημερώσει. Να μας ημερώσει.
έχει και έκκλειψη σελήνης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόντρα στις δήθεν και πλεόν πιο επικίνδυνες απο ποτέ, μέρες !
ΑπάντησηΔιαγραφήΞημερώσαμε θεία Θήτα μου !
Αγαπητό πτηνό: εμείς χρειαζόμαστε θηριοδαμαστή για να εξημερωθούμε μάλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑερόστατο: Πίσα σκοτάδι δηλαδή.
Τσούχτρα: Τι ξημερώσαμε που εξακολουθούμε βαθιά νυχτωμένοι!