Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Η ομορφιά των απλών πραγμάτων

......Υπάρχουν άραγε 
εδώ που συναντιέται το πέρασμα της βροχής του αγέρα και της φθοράς 
υπάρχουν, η κίνηση του προσώπου το σχήμα της στοργής 
εκείνων που λιγόστεψαν τόσο παράξενα μες στη ζωή μας 
αυτών που απόμειναν σκιές κυμάτων και στοχασμοί με την απεραντοσύνη του πελάγου
ή μήπως όχι δεν απομένει τίποτα παρά μόνο το βάρος 
η νοσταλγία του βάρους μιάς ύπαρξης ζωντανής 
εκεί που μένουμε τώρα ανυπόστατοι λυγίζοντας σαν τα κλωνάρια της φριχτής ιτιάς........

(Γ. Σεφέρης, Ο Βασιλιάς Της Ασίνης)






 Αγάπησα πράγματα απλά:
το συνδυασμό δυο παικτών με κάθετες και διαγώνιες μπαλιές για την επίτευξη ενός τέρματος, χωρίς πολλές φιοριτούρες 
τη μελωδία της κιθάρας σε ένα σόλο, χωρίς απαιτήσεις στην εκτέλεση
δυο στίχους στη σειρά χωρίς δυσνόητες λέξεις
μια παραλία έρημη
τη Λεωφόρο Συγγρού τα μεσημέρια του Αυγούστου πίσω στη δεκαετία του '80
μια κρύα βότκα με δυο σταγόνες λεμόνι
ένα κουλούρι με σουσάμι από το φούρνο της Ελένης και του Φάνη




Αρνούμαι να υποκύψω στην πολυπλοκότητα των καταστάσεων
Επιστρέφω στις απλές αυτές χαρές της ζωής μου
Γιατί όλα τα άλλα δεν αντέχονται 
(Και ίσως δεν έχουν και νόημα τελικά)




Λοιπόν, πάμε πάλι:
 Τα γκολ της Γερμανίας
Η κιθάρα του "μάγου" Ritchie
Ο Σεφέρης
Τα παιδιά μου παίζουν κρυφτό
Βάση+ οξύ= άλας + νερό 

(Η λεωφόρος Συγγρού λίγο άλλαξε- ομολογώ!)



9 σχόλια:

  1. Της Γερμανίας Γκολ...απαγορεύω στον εαυτό μου να αγαπήσει.....
    Για μουσική αγαπώ τα πουλιά....
    Ποιητή δεν μπορώ να διαλέξω μόνο εναν....
    Μια αγκαλιά λάτρεψα αλλά δεν μπορώ πια να κρυφτώ μέσα της....
    Αγαπάω το αλκοόλ... αρκεί να μη με χαλάει...
    Ο αγαπημένος μου δρόμος βρίσκεται στη Σεβίλη και είναι άνοιξη....
    (ελπίζω να μην έχει αλλάξει....)

    :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακανόνιστη: κλπ. κλπ.
    Πολλα ακόμη θα μπορούσα να προσθέσω, σχηματικά αναφέρω μόνο αυτά.
    Όταν θα πάω στη Σεβίλη θα σε πω.

    (το φόντο άλλαξε χρώμα απ' το κακό του, μη δίνετε σημασία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ισως να άκουσε καμία συνταρακτική είδηση..απο το συνέδριο της ΝΔ....

    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ πώς συμφωνώ.. Μια κατάσταση, ποτέ δεν είναι πολύπλοκη. Και προσθέτω: Όλα τα διλήμματα είναι ψευτοδιλήμματα. Για να βρεθεί κανείς μπροστά τους, κάπου στη διαδρομή έχει κάνει λάθος.
    Μάλλον θα μείνω κι εγώ λοιπόν στην κιθάρα του Ritchie. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. o.k. Riski- we believe we'll catch the rainbow
    εξαιρετικά αφιερωμένο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αχ, και βγαίνει ένας αέρας και παίρνει το σύννεφο μακριά και ο ήλιος χάνει το πολύχρωμο τόξο του. Μένουμε εμείς με την πεποίθηση και τα χέρια αδειανά.

    Εκείνο τον κανόνα της χημείας δεν τον έμαθαν ποτέ κάποιοι πολιτικάντηδες αλχημιστές. ;)

    Την καλησπέρα μου, Θεία Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Χαίρετε Νερένια!
    Η Χημεία και οι Rainbow είναι παντοτινά!

    (άσχετο: Και τι δε θα'δινα για μια βουτιά στην Καλαμάτα- όπου έχω δει τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν δεν σε τρομάζουν τα δροσερά έως κρύα μέχρι στιγμής νερά της, καλώς να ορίσεις. Τα πάντοτε όμορφα ηλιοβασιλέματά της είναι εδώ και περιμένουν.

    Εγώ (η βάση) κι εσύ (το οξύ) να προσθέσουμε λίγο ακόμα άλας και νερό στη θάλασσά της. ;)

    Καλημερούδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οι άνθρωποί μας ("μας" μόριο τρυφερότητας, όχι κτητικό)και οι στιγμές μας. Εδώ είναι η ομορφιά και το απλό της- γι' αυτό και δύσκολο- αλλά σίγουρα εφικτό !
    Τις καλημέρες μου Θεία Θήτα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή