Πάλι τα ίδια

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω. Πώς θα ξεχρεώσουμε αυτά που χρωστάμε ενώ συνεχίζουμε να δανειζόμαστε;  Όση οικονομία και να κάνουμε πού θα βρεθούν τα μυθικά αυτά ποσά που αναφέρονται, τα οποία συνεχίζουν να αυξάνονται με τρελούς ρυθμούς; Τα χρήματα που εξοικονομούνται εξανεμίζονται λόγω των αυξήσεων των επιτοκίων.

Επίσης δε καταλαβαίνω γιατί αυτοί οι διεθνείς δανειστές να βελτιώσουν τους όρους δανεισμού, όταν είναι προς το συμφέρον τους να συνεχίσουν να εισπράτουν. Πώς θα αποκτήσουμε πλεόνασμα, τι θα παράγουμε, τι θα εξάγουμε και γιατί δεν το κάναμε μέχρι τώρα; Αλλιώς πώς θα ξοφλήσουμε και εάν πρόκειται να δηλώσουμε άρνηση πληρωμών έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή, γιατί δεν το κάνουμε τώρα που τα χρέη είναι λιγότερα απ' ό,τι πρόκειται να γίνουν;
Εκτός εάν περιμένουμε την ...καλή νεράιδα να μεταμορφώσει σε άμαξα την κολοκύθα...

Επειδή όμως μεγαλώσαμε και ο Σούπερμαν δε φάνηκε ακόμη, πρέπει μάλλον να βρούνε κάτι πιο πειστικό. Γιατί είναι τόσο τρομακτικό να μην πληρώσουμε τώρα- όταν αυτό θα συμβεί αργά ή γρήγορα; Και πώς θα μεταδώσουμε το μήνυμα χρεοκοπίας του καπιταλιστικού τους συστήματος εάν πληρώνουμε πάσει θυσία- όσο αιματηρή κι αν είναι αυτή η θυσία;

Πριν λοιπόν μου μειώσουν κι άλλο το μισθό, πριν υποθηκεύσουν το μέλλον των παιδιών μου, θα ήθελα να μου εξηγήσουν τι έπαθε η Ισλανδία που δεν επωμίσθηκε τα χρέη των τραπεζών- εκτός από την έκρηξη του ηφαιστείου.

(Λέτε να "ξυπνήσει" και η Θήρα;)