Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Κάποιος χτυπάει την πόρτα.


Για μέρες έμεινα κλεισμένη μέσα στο σπίτι προσπαθώντας να αποφύγω τη ζωή. Θα ήθελα αν γινόταν να κλείδωνα και την πόρτα ώστε ούτε ο καινούριος χρόνος να βρει δίοδο. Η ζωή όμως απλώνει το μακρύ της χέρι και σε βρίσκει όπου και να κρύβεσαι. Σε πιάνει από το λαιμό και σε σφίγγει ανελέητα, προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού. Οι φίλοι και οι γνωστοί σου τότε παρακολουθούν με αχόρταγο ενδιαφέρον τη συνέχεια σαν αγαπημένη σειρά στην τηλεόραση.
Έτσι μπήκα κι εγώ στον πειρασμό να κατασκευάζω τα γεγονότα ανάλογα με το ποιος ρωτάει και τι θέλει να ακούσει. Τα σενάρια πολλά και τα θέματα ποικίλλα: κοινωνικά, ερωτικά, απρόβλεπτα,ανατρεπτικά- για όλα τα γούστα! Η ζωή άλλωστε ξεπερνάει κάθε φαντασία και το αποδεικνύει διαρκώς.
Στο τέλος όλα μπερδεύτηκαν γλυκά, δεν ξέρω πια πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η μυθοπλασία. Πολλά πράγματα τα διηγήθηκα τόσες πολλές φορές που είναι σαν τα έχω ζήσει στα αλήθεια και άλλα τα έθαψα σα να μη συνέβησαν ποτέ!
Μόνο ο ύπνος είναι πραγματικός. Και είναι στον ύπνο που με συλλαμβάνει η φωνή απροετοίμαστη και ουρλιάζει
- Βγες έξω ρε!
                         
ΒΓΕΣ ΕΞΩ

3 σχόλια:

  1. Πολυ καλά σου έκανε η φωνή, να της πεις
    :-)
    KAΛH XΡONIAAAAAA!!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ και ανταποδίδω τις ευχές.
    Αναγκαστικά θα υπακούσω τη φωνή- πρέπει να πάω και στη δουλειά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σου εύχομαι μία δημιουργική όχι μόνο καινούργια χρονιά αλλά ολόκληρη ζωή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή