Η ανικανότητά σου να παίξεις το παιχνίδι της ζωής εξισορροπείται μερικές φορές από τις εργασιακές σου επιτυχίες.
Η ανακούφιση του ξένου πόνου είναι το καλύτερο καταπραυντικό του προσωπικού και αγιάτρευτου πόνου.
Περιφέροντας την ασημαντότητά σου ανά την επικράτεια και εκτελώντας καθήκοντα επαξίως κερδίζεις επαίνους και την ψευδαίσθηση ότι κάτι κάνεις.
Ταυτόχρονα οι άνθρωποι που σε ενδιαφέρουν δε δίνουν δεκάρα πού είσαι, τι κάνεις και πού πας.
Είναι αυτό επιτυχία;
όχι! επιτυχία δεν είναι όλα αυτά...
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιτυχία όμως είναι να τα σκέφτεσαι, να τα κρίνεις, να τα κατακρίνεις και σιγά σιγά να καταφέρεις να πάιξεις το παιχνίδι της ζωής, να γιατρέψεις και το δικό σου πόνο, και να κερδίσεις το ενδιαφέρον όσων σ΄ ενδιαφέρουν...
και δεν ξέρω τον τρόπο να τα καταφέρει κανείς, μα ξέρω πως η εξομολογηση στον ίδιο μας τον εαυτό,.... είναι μια αρχή.
Στο καπιταλιστικό σύστημα ναι αυτό είναι επιτυχία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔόχτωρ: Στο παιχνίδι της ζωής έχω χάσει προ πολλού. Τουλάχιστον μια χούφτα ανθρωπιάς που έχει μείνει αυτό θα υπερασπιστώ μέχρι τέλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόλα: (σε συνέχεια με την από πάνω απάντηση)Και δυστυχώς αν θέλεις να υπερασπιστείς το τελευταίο οχυρό πρέπει να παίξεις με τους κανόνες αυτού του συστήματος. Καλώς μας ήρθες από τις διακοπές.