Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Παραθύρων... συνέχεια


Επειδή βαρέθηκα να γκρινιάζω
Επειδή βαρέθηκα να ασχολούμαι με την κρίση
Επειδή η Ακανόνιστη ανηψιά μου μού έδωσε αυτήν την πάσα και στη συνέχεια με πρόλαβε επί του πιεστηρίου
Ιδού τι τριγυρίζει στο μυαλό μου από χθες

                             Τα Παράθυρα
(Κ. Π. Καβάφης)
Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για  νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει.




Κι ακόμα
Επειδή η 'Ανοιξη είναι πολύ ύπουλη


"Άνοιξε το παράθυρο να μπει
δροσιά να μπει του Μάη
εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' αλλού
κι αλλού η ζωή μας πάει.......
 χρυσές κι οι αλυσίδες
που δέσανε τα νιάτα μας
πώς δεν τις είδες;"
(Ερρίκος Θαλασσινός)



Αφέθηκα για λίγο να ονειρευτώ κοιτάζοντας πώς χορεύουν τα χέρια του καλλιτέχνη πάνω στην άμμο υπό τους ήχους του Vivaldi

3 σχόλια:

  1. Τι μου θύμισε η δεύτερη φωτογραφία!

    Το ωραιότερο παράθυρο που έχω δει ποτέ.
    Είναι στην Παναγιά τη Χοζοβιώτισσα - το μοναστήρι της Αμοργού -μικρό με θέα στο πέλαγο. Κάποιες φορέςδεν ξεχωρίζει θάλασσα κι ουρανός. Θα έπαιρνα όρκο ότι είναι το ίδιο αλλά θυμάμαι καλά ότι δεν είχε κουρτίνα...

    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι χαρά μου έδωσες θεία μου...
    και εγώ δεν ήθελα να κλείσω τα παράθυρα....
    Πάω να ψάξω και άλλα παράθυρα... στα αρχεία μου....
    Πάσα στην πάσα....

    Χαχαχαχαχααχαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητό πτηνό: Τα περισσότερα παράθυρα στο Αιγαίο μοιάζουν με αυτό- σα να ταξιδεύεις στ' ανοιχτά. Εσείς από ψηλά δεν πρέπει να έχετε παράπονο, γεμίζουν τα μάτια μπλε... Αλοίμονο από εμάς που παρηγοριόμαστε εδώ κάτω με ημίμετρα.

    Ακανόνιστη: Πάσα στην πάσα (το 1-2, που λένε), άντε μήπως βάλουμε κανένα γκολ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή