Λάσπη. Σκελετός σκουριασμένος και λάστιχα ξεφούσκωτα. Πίσω απ' το Καφέ "Βαγδάτη"". Αγναντεύεις τα θαυμάσια σύννεφα που ταξιδεύουν. Αντίθετα από σένα.
Πίσω απ' το Καφέ "Βαγδάτη". Βλέπεις τους οδηγούς να αδειάζουν την κύστη τους στα χορτάρια. Τους εργάτες απ' τα μποστάνια να καπνίζουν. Ακούς το σφύριγμα των γρήγορων αυτοκινήτων που γκαζώνουν στην ευθεία. Αντίθετα από σένα.
Νύχτα στην ύπαιθρο. Τα περιστασιακά ζευγαράκια καταφεύγουν στη σκιά σου. Η απέναντι μάντρα σου κρύβει την ασκήμια της διώροφης μαιζονέτας. Ο "βασιλιάς της εθνικής" βασιλεύει στη σιωπή και τα σκουπίδια. Το φεγγάρι πάει να κρυφτεί. Αντίθετα από σένα.
Παλιοσίδερα κάτω από τα πλατάνια. Η ομορφιά της φύσης τραυματισμένη. Βρέχει και το νερό κυλάει σα δάκρυ πάνω στα σβηστά σου φώτα. Τα χρωματιστά γράμματα έχουνε πια ξεφτίσει.
Ο ΕΟ ΜΑ Ι Σ Υ
Δε λέω... το βράδυ έχουμε πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά το πρωί διαβάζονται όλα.
Έτσι δεν είναι;
Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και... (συμπληρώνει κανείς ό,τι θέλει).
ΑπάντησηΔιαγραφή