Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Σα χθες, σαν αύριο, σαν τώρα.


 Βάλτε τ'αυτί σας στην καρδιά κι ακούστε το τραγούδι μας
μέσα βογγά μια μοίρα,
το τυραννά μια κόλαση, το καίει μια φλόγα μυστικιά
κι είναι το ρόδο που άνθισε στου ηφαιστείου τον κρατήρα.
(Φ. Αγγουλές)


"Αίμα έρρευσε"

Τα λόγια στέγνωσαν, δε μπόρεσαν να βγουν.

"Αιμα έρρευσε"

Τα δάκρυα στέγνωσαν, πνίγηκαν στην οργή.

"Αίμα έρρευσε"

Οι πράξεις στέγνωσαν και οι νεκροί μας βλέπουν.

Οι άδικα νεκροί όλου του κόσμου.

"Κοιμήσου, πέτα, ησύχασε..."*

Θα προσπαθήσουμε ξανά

(και ξανά)

(και ξανά)

όσο χρειαστεί.


Ακόμα εκεί στέκει το άρμα και μας κοιτάει με το μεγάλο του μάτι.
Και ο πόλεμος καλά κρατεί.


*(F.G. Lorca)

2 σχόλια:

  1. Πόσοι κάφροι εξαργύρωσαν αυτό το αίμα με θεσούλες και βόλεμα κάτω απο την κρατική ομπρέλλα. Οι άλλοι που δεν ζήτησαν αντάλαγματα, βλέπουν και δεν πιστεύουν στα μάτια τους , το πόσο εύκολα δεχθήκαμε το μεγάλο "τίποτα".
    Καλή σου μέρα Θεία Θεία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώστην. Στο χέρι μας είναι να μην αποδεχτούμε τίποτα- ούτε το "τίποτα". Κάθε μέρα δίνουμε τον αγώνα μας- μέσα μας πρώτα. Μπορεί να συνθλιβούμε αλλά ας μη μεταλλαχτούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή