Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009
Αποσυμπίεση
Άνοιξα λίγο το καπάκι του εγκεφάλου μου για να εκτονώσω κάπως την πίεση, όπως κάνουμε με τη χύτρα ταχύτητας, χαλαρώνοντας τη βαλβίδα.
Κατά λάθος όμως, σαν την Πανδώρα κάποτε, μου ξέφυγε από τα χέρια. Τότε ξεχύθηκαν από μέσα δαίμονες διαφόρων ειδών και μεγεθών. Μα πού κρύβονταν όλοι αυτοί και πώς ζούσα με αυτά τα πλάσματα μέσα στο κεφάλι μου;
Τώρα αισθάνομαι κάπως καλύτερα. Όμως μαζί με αυτά τα τοξικά αέρια και αερικά νομίζω πως εξατμίστηκε και όλη η φαιά ουσία. Ποιος ο λόγος να βάλω πάλι το καπάκι- δεν υπάρχει τίποτα πια εκεί μέσα για φύλαξη.
Πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός με αυτούς τους εξορκισμούς!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μη το βάζεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε τον αέρα να φέρει νέους σπόρους...
να ριζώσουν....
Τότε να δεις οξυγόνο!!!!
:-)
Κρανίο καμπριολέ-καλό μου ακούγεται...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Πήραν τα μυαλά μου αέρα!)
Καλησπέρα σας θεία Θ. Η εκτόνωση είναι ο καλύτερος τρόπος καθαρισμού των σωληνώσεων , οπότε μην ανησυχείτε θα έρθουν καινούρια πράγματα να κατοικοεδρεύσουν και θα είναι ποιοτικά σαφώς ανώτερα των προηγουμένων
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμήν!
ΑπάντησηΔιαγραφή