Προς τα πού είναι η έξοδος; Παγιδεύτηκα στο παράλληλο σύμπαν και δε βρίσκω από πού στην ευχή μπήκα. Βλέπω τη σκιά μου να κρύβεται από μένα και της φωνάζω να γυρίσει πίσω. Έπρεπε να θυμηθώ κάτι αλλά δεν θυμάμαι πια τι, ούτε γιατί. Παρούσα- απούσα, σ'ένα κενό τριγυρνούσα για ώρες, σκοντάφτοντας σε ασήμαντα πετραδάκια που γρατζούνησαν λίγο τη συνείδησή μου. Το συναίσθημα άλλες φορές ασφυκτιά και άλλες υπερβάλλει. Χωρίς τιμόνι δύσκολα θα βρεις το δρόμο. Και αν τον βρεις τυχαία, δύσκολα θα κρατηθείς στη σωστή λωρίδα. Ισημερία φθινοπωρινή. Ισορροπία εφήμερη. Στις πόλεις που αποπνέουν ναφθαλίνη, τι μπορείς να ελπίζεις; Τη σύγκρουση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου