Στο παζάρι των εκλογών

"Πάρε- πάρε καλέ κυρία!"
"Συντάξεις έχω, υγεία έχω, διαλιέχτε..."
"Εδώ το καλό κόμμα... Μέλλον έχω κι ελπίδες έχω- πάρε κόσμε"
"Τσάμπα το παίρνεις μάστορα"

Το μόνο συμπέρασμα που βγαίνει από αυτή την προεκλογική περίοδο είναι ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ούτε τα κόμματα ούτε- δυστυχώς- οι ψηφοφόροι.
Το παιχνίδι θα παιχτεί πάλι σε επίπεδο παροχών και γνωριμιών, υποσχέσεων και συμμαχιών κάτω από το τραπέζι. Οι ιδεολογίες έχουν πάει σπίτι τους προ πολλού και κανένας δε φαίνεται ικανός να αρθρώσει λόγο διαφορετικό ή να πράξει κάτι ρηξικέλευθο.

Οι εκλογές αυτές για μένα αποτελούν το μόνο τρόπο να νομιμοποιηθεί το πνεύμα της υπάρχουσας κυβέρνησης- να ορισθεί δηλαδή και με λαϊκή εντολή μια παρόμοια. Αυτό έχει αποφασισθεί από το Κεφάλαιο και αυτό θα γίνει. Το χαμηλό επίπεδο του λαού αποτελεί πρώτης τάξεως υλικό για να χτίσουν τον κόσμο που θέλουν. Για να είμαστε πιο ακριβείς: για να τους χτίσουμε τον κόσμο που θέλουν. Ο όχλος χωρίς κοινωνική συνείδηση γίνεται εύκολα υποχείριο νομίζοντας κιόλας πως έχει ο ίδιος αποφασίσει.

Τι μένει να κάνουμε;
Έχω ξεμείνει από απαντήσεις εδώ και πολύ καιρό.
Εσείς;